Objawy cukrzycy u dzieci. Cukrzyca typu 1 i 2. Przyczyny, skutki i normy

Przeczytano 200 razy 0 Polubiono
 

Cukrzyca typu 1 u dzieci jest bardzo często występującą chorobą. Obserwujemy jednocześnie bardzo niepokojącą tendencję wzrostową - na przełomie ostatnich 30 lat w Polsce zachorowalność wśród maluchów była aż 5-krotnie większa niż w latach poprzednich. Ponieważ powikłania nieleczonej cukrzycy mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia, choroby tej nie należy bagatelizować. Jak się objawia cukrzyca u dzieci?

Objawy cukrzycy u dzieci. Jak je rozpoznać?

Jak rozpoznać cukrzycę u dziecka? Pierwszym objawem cukrzycy u dzieci bywa często wielomocz. Dzieci z cukrzycą mogą także wykazywać niechęć do zabawy oraz nadmierną senność. Jak jeszcze manifestuje się cukrzyca u dziecka? Objawy, które powinny wzbudzić niepokój to wzmożone pragnienie oraz gwałtowne chudnięcie. Wiele jednak zależy od typu cukrzycy, jaka wystąpiła u dziecka oraz wieku malucha.

Cukrzyca typu 1 u dzieci – objawy

Objawy cukrzycy typu 1 u dzieci rozwijają się bardzo szybko. Pierwsze objawy cukrzycy u dziecka to częste oddawanie moczu oraz wzmożone pragnienie. W przebiegu choroby może wystąpić także:

  • ekstremalny głód,
  • owocowo pachnący oddech,
  • utrata wagi,
  • zmęczenie,
  • zmiany w zachowaniu.

Cukrzyca u dzieci – objawy cukrzycy typu 2

W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1 cukrzyca typu 2 u dziecka może się rozwijać stopniowo, początkowo nie dając żadnych objawów. Następnie mogą wystąpić symptomy podobne do cukrzycy typu 1:

  • częste oddawanie moczu,
  • wzmożone pragnienie,
  • utrata wagi,
  • zmęczenie.

Jak jeszcze manifestuje się ten typ cukrzycy u dzieci? Objawy skórne w postaci zaciemnienia w niektórych miejscach oraz pogorszone widzenie są specyficzne dla cukrzycy typu 2.

Cukrzyca u niemowlaka – objawy

Cukrzyca u niemowlaka jest trudna do uchwycenia, ponieważ daje niecharakterystyczne symptomy, dość odmienne od objawów cukrzycy u nastolatków. Jakie są objawy cukrzycy u dzieci w wieku noworodkowym lub niemowlęcym? Maluch może przejawiać trudności w karmieniu oraz być mniej aktywny niż dotychczas. Objawy cukrzycy u niemowlaka to także wymioty oraz częste ulewania.

Cukrzyca typu 1 a 2 u dzieci

Cukrzyca dziecięca dzieli się na cukrzycę typu 1 oraz cukrzycę typu 2, przy czym typ 1 występuje częściej. Jakie są przyczyny cukrzycy typu 1 u dzieci? Schorzenie wynika z autodestrukcji wysp trzustkowych produkujących insulinę i w rezultacie niedoborów tego hormonu, co skutkuje nieprawidłowym przyswajaniem glukozy. Z cukrzycą typu 1 u dzieci wiążą się duże zmiany w życiu – dziecko wymaga stałego monitorowaniu poziomu cukru we krwi oraz podawania przez całe życie insuliny. Cukrzyca typu 2 u dzieci występuje rzadziej i jest związana z otyłością. Można jej zapobiec, w tym celu należy jednak zadbać o to, aby dziecko jadło zdrowo oraz miało dużo ruchu.

Cukrzyca u dzieci – normy

Prawidłowy poziom cukru we krwi na czczo u osoby dorosłej wynosi od 70 do 99 mg/dl (3,9-5,5 mmol/l). Jak diagnozowana jest cukrzyca u dzieci? Normy wyglądają tak samo jak dla osób dorosłych. Przy wyniku poniżej 70 mg/dl mamy do czynienia z hipoglikemią, natomiast glukoza na czczo na poziomie wyższym niż 99 oznacza hiperglikemię.

Cukrzyca u dzieci – przyczyny i skutki

Co wywołuje cukrzycę u dzieci? Przyczyny, zarówno cukrzycy typu 1, jak i 2 nie zostały dokładnie poznane. Wiadomo jedynie, że istotną rolę w ich rozwoju odgrywają czynniki genetyczne i środowiskowe.
W przypadku cukrzycy typu 1 ryzyko zachorowania jest większe, gdy:

  • w rodzinie wystąpiła cukrzyca typu 1,
  • wykryto predyspozycję genetyczną do chorób z autoagresji.

Natomiast ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 zwiększają:

  • insulinooporność,
  • nadwaga,
  • niska masa urodzeniowa,
  • pozytywny wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy.
  • przedwczesny poród.

Badania naukowe dowiodły, że cukrzyca typu 2 może stanowić także skutki cukrzycy ciążowej – dla dziecka oznacza to wyższe ryzyko zachorowania.
Czym grozi nieleczona cukrzyca? Powikłania mogą być bardzo poważne, ponieważ choroba ta ma charakter przewlekły i wpływa na wiele narządów. Może doprowadzić do:

  • kalectwa,
  • osteoporozy,
  • uszkodzenia narządu wzroku,
  • uszkodzenia nerek,
  • uszkodzenia nerwów,
  • wystąpienia poważnych schorzeń związanych z układem krążenia, w tym także zagrażających życiu.
 
Specjalistka ds. treści internetowych o tematyce medycznej, w tym w szczególności dotyczących ontogenezy (rozwoju osobniczego człowieka). Ukończyła Uniwersytet Jagielloński na kierunku Międzywydziałowe Indywidualne Studia Matematyczno-Przyrodnicze, ze specjalizacją Biologia — Antropologia (Biologia Człowieka). W wolnym czasie dużo spaceruje górskimi szlakami, w Polsce i za granicą, uwielbia także dobrą literaturę oraz gry planszowe i video.

Zadaj pytanie lub napisz komentarz

Zadaj pytanie autorowi artykułu lub skomentuj go