Kangurowanie po porodzie a CC. Co to jest?

Pierwsze godziny po narodzinach są kluczowe dla dalszego rozwoju noworodka. Bardzo duże znaczenie ma nie tylko przystawienie do piersi mamy, ale także kangurowanie. Co to takiego? Na czym polega kontakt „skóra do skóry” i jakie korzyści z niego wynikają? Czy kangurowanie po porodzie można praktykować później także w domu? Jakie zalety niesie kangurowanie przez tatę? Podpowiadamy.

Co to jest kangurowanie?

Kangurowanie dziecka to przytulenie ciała noworodka do ciała matki, inaczej kontakt „skóra do skóry”. Kangurowanie noworodka stosuje się od razu po porodzie, aby pomóc maluchowi przystosować się do nowych warunków. Podczas kangurowania dziecka klatka piersiowa malucha powinna być odkryta. Dzięki temu już od pierwszych chwil życia tworzy się silna więź z rodzicami, przekazywana jest także korzystna flora bakteryjna. Nazwa metody nawiązuje do zachowań obserwowanych wśród torbaczy – kangurowatych i wombatowatych, których młode dojrzewają w torbie na brzuchu matki.
Kangurowanie stało się oficjalną praktyką medyczną w 2003 roku, standardy tej metody opracowała Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). Początkowo metoda ta była stosowana przede wszystkim w odniesieniu do wcześniaków. Dziś jednak lekarze są zgodni w tym, że bliski kontakt „skóra do skóry” jest zalecany dla wszystkich noworodków. Coraz więcej szpitali przykłada dużą wagę do kangurowania dziecka i zachęca do tego swoje pacjentki.

Kangurowanie po porodzie

Zgodnie ze Standardami Opieki Okołoporodowej kangurowanie po porodzie powinno trwać co najmniej dwie godziny. Jeśli nie jest możliwe, by mama trzymała dziecko w objęciach od razu po porodzie (np. z powodu cesarskiego cięcia), warto zastosować kangurowanie ojca. Metoda ta może być stosowana także po uzyskaniu wypisu ze szpitala, kangurowanie w domu przynosi bowiem wiele korzyści. Kangurowanie dziecka w domu najlepiej przeprowadzać w pozycji siedzącej lub leżącej, jest ono możliwe także przy pomocy specjalnej chusty do noszenia dziecka. Warto, aby oboje rodziców praktykowało ten zwyczaj przez pierwszych kilka miesięcy życia malucha.

Zalety, jakie niesie kangurowanie dziecka to między innymi:

• krótsza hospitalizacja u wcześniaków;
• ogrzewanie dziecka;
• poprawa laktacji u matki;
• korzystny rozwój psychosomatyczny u dziecka;
• poprawa samopoczucia u rodzica, zmniejszenie ryzyka wystąpienia tzw. baby blues;
• spokojny sen u malucha;
• szybszy powrót do formy po ciąży (badania dowiodły, że kangurowanie po porodzie stymuluje procesy takie jak np. obkurczanie się macicy);
• zaspokajanie emocjonalnych potrzeb dziecka;
• zmniejszone ryzyko wystąpienia problemów z funkcjonowaniem układu oddechowego.

Kangurowanie po cesarce

Jak wygląda kangurowanie po CC? Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby po zabiegu także zastosować kontakt „skóra do skóry”, najlepiej w ciągu dwóch godzin po porodzie. W sytuacji, gdy mama nie jest w stanie kangurować, np. z powodu zszywania powłok brzusznych po cesarskim cięciu, zalecane jest kangurowanie przez ojca.
Kangurowanie przez tatę po cesarce wpływa pozytywnie na malucha – przytulony noworodek jest spokojniejszy i łatwiej zasypia. Podczas kangurowania przez ojca dochodzi także do kolonizacji skóry noworodka florą bakteryjną, co ma ogromny wpływ na jego późniejsze zdrowie. A gdy tylko stan zdrowia matki na to pozwala, można zorganizować także opóźnione kangurowanie po cesarce, tak jak to powinno przebiec po porodzie. Dzięki temu skóra noworodka zostanie zasiedlona „dobrymi” bakteriami, które wywierają pozytywny wpływ na zdrowie, między innymi poprzez wzmacnianie układu immunologicznego.
Jeśli chodzi o kangurowanie wcześniaka, można je przeprowadzić, gdy stan zdrowia dziecka się ustabilizuje. Mimo braku norm, dotyczących tego, jak długo powinno trwać kangurowanie wcześniaka, za umowną granicę przyjmuje się godzinę.